Ἐδῶ καὶ 30 περίπου χρόνια οἱ προτεστάντες ὅλοι καὶ οἱ ἀγγλικανοὶ ἔχουν γυναῖκες πρεσβυτέρισσες κι ἐπισκοπῖνες. ἡ γυναίκα εἶναι ἡ παπᾶς, ὁ δὲ συζυγός της εἶναι ὁ παπαδιᾶς. δὲν ἔχουν τέτοιες οἱ ὀρθόδοξοι, οἱ νεστοριανοί, οἱ μονοφυσῖτες, καὶ οἱ παπικοί, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καλόγριες. κι αὐτὸς ἀκριβῶς εἶναι ὁ λόγος ποὺ οἱ προτεστάντες παρασκεύασαν προσφάτως ἐπισκοπῖνες καὶ πρεσβυτέρισσες· ἐπειδὴ δὲν ἔχουν καλόγριες˙ γιὰ νὰ ζεσταίνωνται λίγο κι αὐτοὶ οἱ καημένοι ἀπὸ τὴν παρουσία δίπλα τους τῆς θαλπωρῆς τῶν θηλυκῶν. μιὰ ὑποπαράγραφος τοῦ ἴδιου θέματος εἶναι γιατί τὶς θηλυκὲς οἱ μὲν παπικοὶ τὶς ἔχουν ἀπὸ κάτω – θέλω νὰ πῶ δηλαδὴ ὑφιστάμενες (καλόγριες) –, οἱ δὲ προτεστάντες τὶς θέλουν ἀπὸ πάνω – ἐννοῶ προϊστάμενες (ἐπισκοπῖνες) –, καὶ διαφέρουν ἔτσι στὴν πρακτική τους. εἶναι ζήτημα τεμπεραμέντου. ἄλλο τὸ μεσογειακὸ τεμπεραμέντο, κι ἄλλο τὸ βόρειο κι ἀγγλοσαξωνικό. αὐτὴ ἡ δογματικὴ διαφορὰ συμβαίνει, ἐπειδὴ οἱ ἄλλοι εἶναι ὅλοι νότιοι, παραμεσόγειοι, Ἀσιᾶτες, Ἀφρικανοί, Λατῖνοι, Σπανιόλοι, Ῥωμιοί, δηλαδὴ πιὸ βαρβᾶτοι, καὶ τὰ θηλυκὰ τὰ θέλουν ἀπὸ κάτω· ἐννοῶ δαλαδὴ ὑφιστάμενα· ἐνῷ οἱ προτεστάντες εἶναι συνήθως βόρειοι ξανθογάλανοι, ὁλόλευκοι σὰ γάλα, ὄχι καὶ τόσο βαρβᾶτοι, ὁπότε μετὰ τὰ τριάντα τους θέλουν τὰ θηλυκά τους λίγο καὶ σὲ θέσι μαμᾶς. ἄλλο ἡ θηλυμανία κι ἄλλο ἡ ἀρέσκεια στὴ γυναικοκρατία. τὸ πρῶτο παράγει καλόγριες στὴ δούλεψι τῶν ἀρσενικῶν, τὸ δεύτερο ἀποζητάει μαμάδες πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι τῶν ’’ἀρσενικῶν’’. οἱ προτεστάντες δηλαδὴ τὸ μετάνιωσαν πικρὰ ποὺ κατάργησαν τὸ μοναχισμό, ὅταν ὁ καλόγερος Μαρτῖνος Λούθηρος παντρεύτηκε τὴν καλόγρια Κατερίνα· βολεύτηκε ὁ ἴδιος καὶ χαντάκωσε τοὺς ἄλλους ὁ χοντράνθρωπος. οἱ πιὸ προηγμένοι σημερινοὶ ’’πῆραν περισσότερο φῶς’’ καὶ βρῆκαν τὴ λύσι φτιάχνοντας ἐπισκοπῖνες. τώρα ποιός ἐπισκοπεῖ τὴν ἐκκλησία, ὅταν μιὰ χαριτωμένη ἐπισκοπίνα διακονῆται ἀπὸ ἕναν ταυραντισμένο διάκονο, εἶναι ἕνα θεολογικὸ θέμα τόσο ὑψιπετές, ποὺ δὲν εἶναι θεολογικῶς εὔκολο ν᾽ ἀπαντηθῇ. λίγο ὁ φεμινισμὸς τῶν βορείων, λίγο περισσότερο ἡ ἀπὸ μέρους των ἀναζήτησι μαμᾶς, λίγο λιγώτερο ἀλλὰ πάντως ζητούμενο ἡ κάποια κάψα γιὰ συντροφιὰ θηλυκοῦ ποὺ τοὺς προσφέρει σχετικὴ εὐφορία, τοὺς ἔπεισαν νὰ μπάσουν κι αὐτοὶ στὸ ἱερατεῖο τους θηλυκά. ζήλεψαν τοὺς παπικούς. αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἔχῃ κι ἐπιπτώσεις. ἢ οἱ γυναῖκες ὅλες θὰ προτεσταντίσουν ἢ οἱ παραμεσόγειοι ἀρσενικοὶ θὰ χειροτονήσουν γυναῖκες∙ γιὰ νὰ μὴν τοὺς φύγουν δηλαδή. ἰδίως οἱ παπικοὶ κουράστηκαν νὰ στεροῦνται τὴ διοικητικὴ τσαχπινιὰ τοῦ θηλυκοῦ, βαρέθηκαν καὶ τὸν κοπρώδη σοδομιτισμό. ἐνδέχεται λοιπὸν οἱ προτεστάντες νὰ πάρουν τὴν πρωτοβουλία γινόμενοι πρότυπα τῶν ἄλλων στὴ χρῆσι τοῦ θηλυκοῦ.
Ὁ Κύριος καὶ οἱ ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι καὶ μὲ τὴν πρακτική τους καὶ μὲ τὴ διδασκαλία τους ἐπέτρεψαν τὴ συνεισφορὰ τῆς γυναικὸς στὸ ἔργο τῆς ἐκκλησίας, ἐπέτρεψαν μὲ τὸν ὅρο ἡ σχετικὴ γυναίκα νὰ εἶναι σεξουαλικῶς ἀνενεργός (Α’ Τι 5,9 μὴ ἔλαττον ἐτῶν ἑξήκοντα). μιὰ εἰκοσιπενταετὴς θητεία μιᾶς γερῆς κι ἐργατικῆς γιαγιᾶς 61 - 85 ἐτῶν ὡς καθαρίστριας καὶ διακοσμήτριας τοῦ χώρου τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, ὅπως ἦταν ἡ 84 ἐτῶν Ἄννα τοῦ Φανουήλ (Λκ 2,36 - 38), εἶναι πολλὴ καὶ ποιοτικῶς καλὴ προσφορὰ τῆς γυναικὸς στὸ ἔργο τῆς ἐκκλησίας.
Ἡ ἀνακάλυψι κι ἐκκλησιαστικὴ χρῆσι θηλυκοῦ μὲ θηλυκὴ ὀσμὴ ἔγινε τὸν Ε’ αἰῶνα, ὅταν μὲ ὑποκριτικὴ ἀλλὰ κι ἀδίστακτη καταπάτησι τῆς Βίβλου ἐπιτράπηκε, ὑπὸ τύπον… αὐστηρᾶς ἀπαγορεύσεως μάλιστα, νὰ γίνεται διάκονος γυναίκα μόνο πάνω ἀπὸ σαράντα ἐτῶν (Δ’ οἰκ. σύν., καν. 15 Διάκονον μὴ χειροτονεῖσθαι γυναῖκα πρὸ ἐτῶν τεσσαράκοντα∙ καὶ F’ οἰκ. σύν., καν. 14 Μήτε… ἡ διακόνισσα πρὸ τῶν τεσσαράκοντα ἐτῶν χειροτονείσθω). αὐστηρότης! μιὰ σαραντάρα βέβαια εἶναι καὶ σεξουαλικὰ ἐνεργὸς καὶ διατηρεῖ τοὺς χυμούς της, καὶ κατὰ τὸ λαϊκὸ τραγούδι ’’Μιὰ σαραντάρα κάνει γιὰ δυὸ εἰκοσάρες’’. κι ἔφτασε ἡ πρόοδος μέχρι τὶς ἐπισκοπῖνες τῶν προτεσταντῶν. οἱ σοφοὶ πάστωρες συνέλαβαν τὴν καταπληκτικὴ ἱεραποστολικὴ ἰδέα ὅτι, ὅταν κηρύττῃ κιόλας ἕνα θηλυκό, διαθέτει πιὸ πειστικὰ κι ἀποτελεσματικὰ ἐπιχειρήματα, ὅταν μάλιστα τὰ ἔχῃ καὶ εὐμεγέθη καὶ τὰ κουνάῃ κιόλας∙ τὰ ἐπιχειρήματά του δηλαδή. αὐτὰ ἀνακαλύπτουν οἱ παρεισδύσαντες ἀσεβεῖς ἄνθρωποι οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρῖμα, τὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν χάριν μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν, ὅπως γράφει γιὰ τοὺς τέτοιους κι ὁ ἀπόστολος Ἰούδας (Ἰδ,4).
Μελέτες 3 (2008)