Τὸ Βερενίκη εἶναι μακεδονικὸ ὄνομα ἀντὶ Φερενίκη, θηλυκὸ τοῦ Φερένικος. οἱ Μακεδόνες πρόφεραν Β ἀντὶ Φ, λ.χ. κεβαλὰ βάλακρος Βίλιππος Βέροια Ὑπερβερεταῖος˙ ὅπως πρόφεραν καὶ οἱ ἄλλοι Ἕλληνες στὴν ἐποχὴ τοῦ Ὁμήρου, ποὺ λέει Βοίβη καὶ Βοιβηΐς ἀντὶ Φοίβη καὶ Φοιβηΐς (Β 711-712). τὸ Βερενίκη εἶναι ἀπὸ τὰ μακεδονικὰ ὀνόματα ποὺ κάθισαν καὶ στοὺς Ἀσιᾶτες κι Ἀφρικανοὺς ἑλληνογλώσσους ὑπηκόους τῶν Μακεδόνων, ὅπως τὰ Ἀλέξανδρος Φίλιππος Ἀντίπατρος Ἀρχέλαος ἢ ὅπως οἱ λέξεις ῥομφαία παρεμβολὴ κράβατος ἑκατόνταρχος χιλίαρχος. στὶς Πράξεις 25,13 25,23 26,30 Βερενίκη λέγεται ἡ γυναίκα τοῦ Ἡρῴδου Δ΄ Ἀγρίππα.
         Στὶς ἔντυπες κριτικὲς καὶ χρηστικὲς ἐκδόσεις γράφεται Βερνίκη. ὁ Β. Ἀντωνιάδης στὸ τρίτο μόνο χωρίο ἔχει Βερενίκη, ἐπειδὴ ἔτσι τὸ εἶδε στὰ χειρόγραφα ποὺ χρησιμοποίησε. ὁ Soden πάλι στὸ τρίτο χωρίο σημειώνει στὸ κριτικὸ ὑπόμνημα ὅτι μερικὰ χειρόγραφα ἔχουν Βερονίκη. Βερονίκη εἶναι λατινίζουσα προφορὰ καὶ γραφὴ τοῦ ὀνόματος, διότι στὴ λατινικὴ μεταγράφεται Beronica.
         Τὸ ὄνομα πρέπει νὰ γραφῇ καὶ στὰ τρία χωρία Βερενίκη, διότι εἶναι στοὺς πεπειραμένους φανερὸ ὅτι στὰ χειρόγραφα, ὅπου ἦταν ἀρχικὰ Βερενίκη, ἡ δεύτερη συλλαβὴ ρε γραφόταν μὲ τὸ γνωστὸ συντομογραφικὸ μονόγραμμα ποὺ στὸν μὴ πεπειραμένο φαίνεται μόνο σὰ ρ˙ κι ἔτσι τὸ ὄνομα διαβάστηκε Βερνίκη. καὶ κάποιοι Ἕλληνες τῆς Κάτω Ἰταλίας καὶ Σικελίας, ποὺ μιλοῦσαν καὶ τὴ λατινική, τὸ ἴδιο συντομογραφικὸ μονόγραμμα τὸ διάβασαν ρο, κι ἔγραψαν Βερονίκη. πρέπει παντοῦ ν’ ἀποκατασταθῇ τὸ ἀρχικὸ Βερενίκη.
 
 
Μελέτες 5 (2008)