Ἐρωτοῦν˙ Πρέπει τ’ ἀντρόγυνα νὰ ἐξομολογοῦνται στὸν ἐξομολόγο μαζί, ἄντρας καὶ γυναίκα ταυτόχρονα κι ἐνώπιοι ἐνωπίοις;
         Σαφῶς ὄχι. ἀπαράδοτος κι ἀνορθόδοξος τρόπος. πρόκειται γιὰ νεωτερισμὸ ἐπικίνδυνο καὶ πολὺ ἁμαρτωλό, οὐσιαστικὰ βεβήλωσι τοῦ μυστηρίου τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως. τὸν πονηρὸ καὶ κακόδοξο αὐτὸ τρόπο ἐπινόησαν πολὺ πρόσφατα μερικοὶ παρθενοσυλλέκτες, οἱ ὁποῖοι, ὅταν κάποιες ἀπὸ τὶς ἀφι-ερωμένες των τοὺς ξεφεύγουν λίγο καὶ παντρεύωνται, ἀλλ’ αὐτοὶ ἐξακολουθοῦν νὰ τὶς ἐλέγχουν σὲ ὅλα, ἀκόμη καὶ στὸ πόσο καὶ πῶς καὶ κάθε πότε θὰ δίνωνται στὸν ἄντρα τους, θέλουν νὰ ἐλέγχουν, ὅσο γίνεται, καὶ τὸν ἄντρα καὶ νὰ τοῦ ἐπιβάλλουν αὐτὰ ποὺ θέλουν αὐτοί˙ διότι σὺν τοῖς ἄλλοις αὐτοὶ εἶναι καὶ οἱ κωλύοντες γαμεῖν (Α΄ Τι 4,3), ὅπως τοὺς ἀποκαλεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. σὲ λιγώτερες περιπτώσεις ὁ σχετικὸς ἐγκλωβισμὸς καὶ ἡ σχετικὴ κατασκόπευσι καὶ καταπίεσι ἀσκεῖται στὴ γυναῖκα.
         Ὁ κακοήθης καὶ βλάσφημος αὐτὸς τρόπος τελέσεως τῆς ἐξομολογήσεως εἶναι γιὰ τοὺς παρθενοσυλλέκτες καὶ γητευτὰς γυναικαρίων ἐργαλεῖο διεισδύσεως κι ἐπιβολῆς στὸ ἀντρόγυνο. ἐπὶ πλέον εἶναι καὶ ὅπλο διαμάχης μεταξὺ παρθενοσυλλεκτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐφαρμόζοντας διασκευασμένη τὴν παροιμία
         Δύο γαϊδάροι μάλλωναν γιὰ ἀλλουνοῦ γαϊδούρα,
ἐννοοῦν, ἂν ὁ ἕνας κατέχῃ τὴ γυναῖκα, νὰ αἰχμαλωτίσῃ καὶ τὸν ἄντρα ποὺ ἐξομολογεῖται ἀνέκαθεν στὸν ἄλλο, ἂν πάλι ὁ ἕνας κατέχῃ τὸν ἄντρα, νὰ αἰχμαλωτίσῃ καὶ τὴ γυναῖκα ὑφαρπάζοντάς την ἀπὸ τὸν ἄλλο. τὸ ἀποτέλεσμα τῆς διαμάχης καὶ τοῦ τράβα τράβα τῶν δυὸ παρθενοσυλλεκτῶν εἶναι ὅτι διχονοεῖ πολλὲς φορὲς τὸ ἀντρόγυνο καὶ ξεσχίζεται. ἄλλοτε πάλι λαϊκοὶ — μὴ ἱερωμένοι — παρθενοσυλλέκτες, ποὺ ἐξομολογοῦν ἄτυπα κρυφὰ καὶ κακόδοξα τὴ γυναῖκα, θέλουν μέσῳ αὐτῆς νὰ μαθαίνουν καὶ τὰ τοῦ ἀντρὸς καὶ νὰ τὸν καθυποτάσσουν.
         Ἡ ἐξομολόγησι εἶναι κάτι τὸ ἄκρως προσωπικό, καὶ ὁ Κύριος θέλησε νὰ προστατεύσῃ τὸ ἀπόρρητό της ἔναντι ὁποιουδήποτε ἄλλου προσώπου. δὲν εἶναι καθόλου σωστὸ ὁ ἕνας σύζυγος νὰ γνωρίζῃ μικρὰ ὀλισθήματα τοῦ ἄλλου. δημιουργοῦνται στὸ ἀντρόγυνο δυσαρέσκειες, τριβές, καὶ πρόσθετα προβλήματα. ἂν λ.χ. ἡ γυναίκα ἐξομολογῆται ὅτι ἐπὶ ἕνα χρόνο ὑποψιαζόταν ἄδικα τὸν ἄντρα της, κι ἔπειτα διαπίστωσε ὅτι εἶχε ἄδικο, αὐτὸ γιατί νὰ τὸ μάθῃ ὁ ἄντρας; κι ἄν, ἐπειδὴ νύφη καὶ πεθερὰ δὲν ὁμονοοῦν, κι ὁ ἄντρας ποὺ πῆρε τὴ γυναῖκα του καὶ κατοίκησαν ἀλλοῦ, γιὰ νὰ τὴν ἔχῃ ἀνενόχλητη, κρυφὰ ἀπὸ τὴ γυναῖκα του δίνῃ στὴ φτωχὴ μητέρα του 200 € τὸ μῆνα, καὶ ῥωτάει γι’ αὐτὸ τὸν ἐξομολόγο, ἂν εἶναι σωστό, αὐτὸ γιατί νὰ τὸ μάθῃ ἡ γυναίκα του;
         Οἱ παρθενοσυλλέκτες ποὺ ἐπινόησαν τὴν ταυτόχρονη ἐξομολόγησι, προκειμένου νὰ ΄΄ἔχουν μάτι΄΄ μέσα στὸ ἀντρόγυνο, σμπαραλιάζουν ἀντρόγυνα καὶ καταπιέζουν πολλοὺς ἄντρες καὶ ὄχι λίγες γυναῖκες. καλὸ θὰ ἦταν ἡ ἐκκλησία ν’ ἀπαγορεύσῃ αὐτὸν τὸν ἐμπαιγμὸ τῆς ἐξομολογήσεως. τοὺς ἀδιόρθωτους, ἂν δὲν τοὺς τιμωρήσῃ αὐτή, θὰ τοὺς τιμωρήσῃ παραδειγματικὰ ὁ θεός. διότι ἡ κακοήθης καὶ ἀνορθόδοξη διδαχὴ καὶ πρακτική τους εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνη καὶ φθοροποιός. ἡ ἐξομολόγησι εἶναι μυστήριο μετανοίας καὶ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν καὶ ὄχι ἀνάκρισι κατ’ ἀντιπαράστασι γιὰ τὸ κέφι τοῦ παρθενοσυλλέκτου.
 
 
Μελέτες 5 (2008)