Ευρετήριο Άρθρου

 

 
27. ΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΑΙ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΑΙ ΤΟΥΣ
 
Ὁ ῥόλος τῶν μεταφραστῶν καὶ τῶν ἐλεγκτῶν μιᾶς ὁποιασδήποτε προτεσταντικῆς ἑλληνικῆς μεταφράσεως τῆς Βίβλου
 
     Γίνεται μιὰ μετάφρασι τῆς Βίβλου ἢ μόνο τῆς Καινῆς Διαθήκης, συνήθως προτεσταντικὴ μὲ Ἕλληνες «ὀρθοδόξους» μεταφραστάς, «διακεκριμένους» μάλιστα, καὶ συνήθως γεμάτη λάθη. εἶναι προτεσταντική, ἐπειδὴ προτεστάντες ἀποφασίζουν νὰ τὴν κάνουν, προτεστάντες κρατοῦν τὴν πρωτοβουλία μέχρι τέλους, προτεστάντες προσλαμβάνουν ἢ κι ἀπολύουν κι ἀντικαθιστοῦν τοὺς «ὀρθοδόξους» μεταφραστάς, προτεστάντες κάνουν ὅλες τὶς δαπάνες, προτεστάντες πληρώνουν τοὺς ὀρθοδόξους μεταφραστὰς καὶ παζαρεύουν τὶς ἀμοιβές των, καὶ γιὰ σκοποὺς τῶν ἐν Ἑλλάδι προτεσταντῶν προσηλυτιστῶν κάνουν τὴ μετάφρασι. τὰ πέντε αὐτὰ στοιχεῖα εἶναι σ᾿ ὅλες τὶς περιπτώσεις σαφῆ καὶ ἀναντίρρητα· ἀπὸ τὴν ὁλλανδικῶν ἰμπεριαλιστικῶν συμφερόντων καλβινικὴ ἑλληνικὴ μετάφρασι τοῦ Μαξίμου Καλλιουπολίτου τὸ 1638 μέχρι καὶ τὴ μετάφρασι τῶν 14 (7 τῆς Παλαιᾶς καὶ 8 τῆς Καινῆς) τοῦ 1985 καὶ 1997. εἶναι «ὀρθόδοξοι», ἐπειδὴ τυπικὰ εἶναι μέλη τῆς ὀρθοδόξου χριστιανικῆς ἐκκλησίας, ἀφοῦ ὀρθόδοξος παπᾶς τοὺς βάφτισε μωρά, ἔχουν σπουδάσει στὸ ἐξωτερικὸ κάτω ἀπὸ προτεστάντες καθηγητάς, τοὺς ὁποίους θαυμάζουν καὶ σέβονται ὅσο κανέναν ἄλλον, ἔχουν τὰ δημοσιευμένα γραπτά τους μουλιασμένα στὶς προτεσταντικὲς ἀπόψεις, δὲν ἔχουν ποτὲ τὴν ἀρχικὴ ἀπόφασι καὶ τὴν ἐν συνεχείᾳ πρωτοβουλία τῆς μεταφράσεως ποὺ «φτιάχνουν», ἔχουν προσληφθῆ γιὰ τὴ σχετικὴ ὑπηρεσία τους ἀπὸ προτεστάντες, ποὺ εἶναι τ᾿ ἀφεντικά τους, εἶναι πληρωμένοι ἀπὸ προτεστάντες —ἐννοῶ τοὐλάχιστο τὶς ἀμοιβές των γιὰ τὴν ὑπηρεσία τους—, θέλοντας ἢ μὴ ξέροντας μεταφράζουν ἀπὸ τὴν ἰακωβιανὴ ἀγγλικανικὴ ἀγγλικὴ μετάφρασι τῆς Βίβλου τοῦ 1611, ἢ κι ἀπὸ τὴν προτεσταντικὴ γερμανικὴ τοῦ Λουθήρου τοῦ 1534, τόσο τὴν Παλαιὰ ὅσο καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, διότι ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ μετάφρασι τῶν Ο΄ καὶ τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ πρωτότυπο τῆς Καινῆς Διαθήκης μέχρι στιγμῆς δὲν φαίνεται νὰ μποροῦν νὰ καταλάβουν τὴ Βίβλο καὶ νὰ τὴ μεταφράσουν, στὴ μεταφραστική τους ὑπηρεσία βρίσκονται συνεχῶς κάτω ἀπὸ τὴν αὐστηρὴ ἐπιτήρησι τῶν προτεσταντῶν ἐργοδηγῶν τους, καὶ παρασκευάζουν μιὰ μετάφρασι, ἡ ὁποία ὀρθοδόξως κι ἐκκλησιαστικῶς εἶναι ἀπαράδεκτη, ἐνῷ ἐξυπηρετεῖ θαυμάσια τοὺς ἐν Ἑλλάδι προτεστάντες προσηλυτιστὰς εἰς βάρος τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας. εἶναι ἀκριβῶς ὅπως, ἂν καταταγῶ στὴ γαλλικὴ λεγεῶνα τῶν ξένων μισθοφόρων, ἐξακολουθῶ βέβαια νὰ εἶμαι Ἕλληνας, ἀφοῦ Ἕλληνας γεννήθηκα, ἀλλ᾿ εἶμαι Γάλλος στρατιώτης· κι ἂν ἡ Γαλλία ἐπιτεθῇ στὴν Ἑλλάδα, θὰ πολεμήσω ὡς Γάλλος στρατιώτης ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος. ἀκριβῶς ἔτσι. κι ἂν προσυπολογίσω καὶ τὶς σπουδὲς τῶν «ὀρθοδόξων» σὲ προτεστάντες καθηγητάς, εἶναι ἀκριβῶς σὰ νὰ εἶμαι ὀρθοδόξου καταγωγῆς προσήλυτος τῶν προτεσταντῶν, ποὺ ἐν συνεχείᾳ τοποθετήθηκα ὡς παρατηρητὴς στὴν ὀρθοδοξία, γιὰ νὰ ὑπηρετῶ τοὺς σκοποὺς τῶν προτεσταντῶν· ἀκριβῶς ἔτσι. διότι ὁ καθένας δουλεύει γιὰ κεῖνον ποὺ τὸν πληρώνει. ἂν δὲν δουλεύῃ γιὰ κεῖνον, ἐκεῖνος δὲν τὸν πληρώνει.
     Γίνεται λοιπὸν μιὰ τέτοια μετάφρασι τῆς Βίβλου στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τέτοιους μεταφραστὰς καὶ γιὰ τέτοιους σκοπούς. κι ἐπειδὴ εἶναι κατάφορτη ἀπὸ λάθη, ἀρχίζουν οἱ ὀρθόδοξοι ἐπιστήμονες ν᾿ ἀρθρογραφοῦν ἐπιθετικὰ ἐλέγχοντας τὰ λάθη καὶ τὶς ἀρλοῦμπες τῆς μεταφράσεως. καὶ μερικοὶ καλοὶ ἐπιστήμονες βρίσκουν βαριὰ λάθη καί, γιὰ νὰ ἐλέγξουν τοὺς μεταφραστὰς ὡς ἀποτυχημένους, δίνουν στὰ σχετικὰ δύσκολα χωρία τὴ σωστὴ ἑρμηνεία καὶ μετάφρασι. ξέρετε τί γίνεται τότε;
     1. Οἱ προτεστάντες καὶ οἱ «ὀρθόδοξοι» μεταφρασταὶ δὲν ἀπαντοῦν ποτέ. γράφουν γράφουν οἱ ὀρθόδοξοι, συνήθως ἐπὶ 20 χρόνια, κι ἔπειτα σταματοῦν· διότι βαρέθηκαν ἢ γήρασαν ἢ πέθαναν.
     2. Ὅταν ἡσυχάσουν ὅλοι, ἡ μετάφρασι θριαμβεύει ὡς «ἀπυρόβλητη» καὶ «ἄτρωτη», κι ἐπικρατεῖ καὶ «καταξιώνεται», γιὰ νὰ μὴν προσθέσω ὅτι καὶ ἱεροποιεῖται.
    3. Σὲ κάθε ἀνατύπωσι τῆς μεταφράσεως οἱ προτεστάντες καὶ οἱ μισθοφόροι τους λαμβάνουν σιωπηρῶς ὑπ᾿ ὄψι τους τὶς σωστὲς παρατηρήσεις - ἑρμηνεῖες - μεταφράσεις ἐκείνων ποὺ τοὺς ἤλεγξαν, καὶ διορθώνουν τὰ λάθη τους καὶ ἀπαλείφουν τὶς κοτσάνες των στὰ πιὸ δύσκολα χωρία μάλιστα, τὰ ὁποῖα τοὺς ἦταν ἑρμηνευτικῶς ἀπροσπέλαστα καὶ στὰ ὁποῖα ἀκριβῶς ἔδειχναν τὴν κακὴ ποιότητα τῆς μεταφράσεώς των. διορθώνουν τὴ μετάφρασί τους σὲ καιρὸ ποὺ κανεὶς δὲν θυμᾶται τὰ ἐπιθετικὰ - διορθωτικὰ ἄρθρα τῶν ἐλεγκτῶν· καὶ ἂν τὰ θυμηθῇ βέβαια, δὲν μπορεῖ νὰ τὰ βρῇ. καὶ κανεὶς δὲν ξέρει πλέον ποιοί εἶναι οἱ ἀκούσιοι καὶ ἄμισθοι καὶ ἀξιέπαινοι καλοὶ μεταφρασταὶ τῆς ἀρχικὰ ἄθλιας προτεσταντικῆς μεταφράσεως, οἱ ἀφανεῖς αὐτοὶ ἥρωες, οἱ κατ᾿ ἐξοχὴν μεταφρασταὶ τῆς προτεσταντικῆς μεταφράσεως, αὐτοὶ ποὺ μετέφρασαν τὰ δυσερμήνευτα καὶ δυσμετάφραστα χωρία τῆς Βίβλου, τὰ ὁποῖα δὲν καταλαβαίνουν οἱ προτεστάντες καὶ οἱ μισθοφόροι τους, ἐνῷ ἐκεῖνοι μετέφρασαν μόνο τὶς φράσεις τοῦ εὔκολου φόντου, λόγου χάριν Ἰωσὴφ δὲ κατήχθη εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν Πετεφρῆς ὁ εὐνοῦχος φαραὼ ὁ ἀρχιμάγειρος, ἀνὴρ Αἰγύπτιος, ἐκ χειρῶν τῶν Ἰσμαηλιτῶν, οἳ κατήγαγον αὐτὸν ἐκεῖ, ἢ Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ εἰς Ἰεριχὼ καὶ λῃσταῖς περιέπεσε. κανεὶς δὲν θυμᾶται τοὺς καλοὺς ἐργάτες τοῦ εὐαγγελίου τοὺς ὄντως ἐπιστήμονες· κι ἂν μένῃ ἕνα ἴχνος των στὴ μνήμη τῶν ἀνθρώπων, αὐτὸ εἶναι μόνον ἡ ἀγανάκτησί τους. οἱ λεφτᾶδες προτεστάντες καὶ οἱ ματσωμένοι «ὀρθόδοξοι» ὑπηρέτες των, μὲ τὰ πολλὰ λάθη καὶ τὶς χοντρὲς κοτσάνες, δὲν μιλοῦν, οἰκειοποιοῦνται σιωπηρῶς καὶ λάθρα τὴν ἀθέλητη προσφορὰ τῶν ἀγανακτισμένων καὶ φιγουράρουν πλέον γιὰ τὰ καλὰ ὡς οἱ ἔνδοξοι μεταφρασταὶ τῆς Βίβλου. κι ἂν κανεὶς ποτὲ βρῇ ἕνα ἀπὸ κεῖνα τὰ παλιὰ ἐλεγκτικὰ ἄρθρα καὶ κοντρολάρῃ τὶς ὑπέροχες ἑρμηνευτικὲς παρατηρήσεις του μὲ τὴν ἐν τέλει κυκλοφοροῦσα προτεσταντικὴ ἑλληνικὴ μετάφρασι τῶν «ὀρθοδόξων» ματσωμένων, θὰ δῇ ὅτι… «λένε ψέμματα»· τὰ λάθη ποὺ ἐλέγχουν… δὲν ὑπάρχουν στὴν προτεσταντικὴ μετάφρασι τῶν ματσωμένων «ὀρθοδόξων». καὶ τότε λένε γιὰ τοὺς ἀγανακτισμένους ἥρωες· «Οἱ κατεργαραῖοι! κι αὐτοὶ ἀπὸ τὴν προτεσταντικὴ μετάφρασι ἔμαθαν καὶ πῆραν τὸ σωστό! πρέπει νὰ ἦταν φθονεροὶ καὶ κλέφτες καὶ πολὺ κακοήθεις!»! (τὸ ἀπ᾿ ἔξω θαυμαστικὸ δικό μου).
     Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὰ λάθη τῆς μεταφράσεως «τοῦ Βάμβα». ἀπὸ τὸ 1831 μέχρι τὸ 1866, στὸ τέλος τῶν ὁποίων ὅλοι οἱ ἐλεγκταὶ τῆς μεταφράσεως ἐκείνης ἦταν πεθαμένοι, ἀνίσχυροι νὰ ὑπερασπιστοῦν τὴν πνευματικὴ ἰδοκτησία τους στὴν ὑπέροχη προσφορά τους καὶ νὰ τὴν καταδείξουν, καὶ νὰ καταδείξουν καὶ τὴν ἀγραμματοσύνη καὶ τὴν κακοήθεια τῶν πληρωμένων μεταφραστῶν Βάμβα καὶ λοιπῶν καθὼς καὶ τῶν παμπονήρων ἐργοδοτῶν τους, οἱ παμπόνηροι καὶ οἱ μισθοφόροι τους βελτίωναν τὴν ἀρχικὰ ἄθλια μετάφρασί τους. κάθε καλὸς ἐπιστήμων καὶ ἔντιμος ἄνθρωπος καὶ εἰλικρινὴς Χριστιανός, ποὺ μπορεῖ νὰ μεταφράσῃ τὴ Βίβλο σωστά, ἀλλ᾿ εἶναι φτωχὸς ποὺ δὲν ἔχει χρήματα γιὰ ἕνα τέτοιο ἔργο, εἶναι καταδικασμένος σ᾿ αὐτὴ τὴν καταδίκη. διότι τὸ ἔργο τῆς μεταφράσεως τῆς Βίβλου εἶναι πολὺ δαπανηρό· ὅσο δαπανηρὸς εἶναι ἕνας τροῦλλος ναοῦ βυζαντινοῦ ῥυθμοῦ ἢ τὰ δυὸ κωδωνοστάσιά του. δὲν μπορεῖ ἕνας ἐπιστήμων νὰ βαστάξῃ μιὰ τέτοια δαπάνη. κι ἔτσι ἐκτὸς τοῦ ὅτι ὁ ἐπιστήμων ὁ ἔντιμος ὁ πιστὸς Χριστιανὸς «θάβεται» ἀπὸ τοὺς προτεστάντες καὶ τοὺς μισθοφόρους των μὲ τὸν ἀτιμωτικὸ τρόπο ποὺ «θάβεται», ἐπὶ πλέον ἡ καημένη ἡ ἐκκλησία ὑφίσταται τὶς ἐπιθέσεις τῶν προτεσταντῶν καὶ τραυματίζεται ἀπὸ τὰ πονηρὰ βέλη τῶν γενιτσάρων τους, τῶν Ἑλλήνων «ὀρθοδόξων» λεγεωναρίων τῆς προτεσταντικῆς λεγεῶνος τῶν ξένων. αὐτὰ γιὰ τὴ μετάφρασι «τοῦ Βάμβα».
     Ἐπειδὴ ἔχω πεῖρα σ᾿ αὐτά, ὑποδεικνύω μιὰ ἀρκετὰ καλὴ μέθοδο ἐλέγχου τοῦ κακῆς ποιότητος ἔργου τῶν «ὀρθοδόξων» μεταφραστῶν μιᾶς ὁποιασδήποτε προτεσταντικῆς μεταφράσεως τῆς Βίβλου. γιὰ νὰ μὴν ξαναγίνουν ὅσα ἔγιναν μέχρι τὸ 1866.
     1. Ὁ ἐξειδικευμένος βιβλικὸς ἐλεγκτὴς μὲ μιὰ προσεκτικὴ ἀντιπαραβολὴ ἐντοπίζει σημειώνει καὶ καταμετράει ὅλα τὰ λάθη τῆς ὑπὸ ἔλεγχο μεταφράσεως, καὶ δίνει στὸ κοινὸ μόνο τὸν ἀριθμό τους.
    2. Παίρνει 5-10 μόνο ἀπὸ τὰ λάθη ποὺ σημείωσε, τὰ ἐλέγχει ἐξονυχιστικῶς, καὶ δημοσιεύει τὸν ἔλεγχο. τὸν κόπο του αὐτὸν τὸν θυσιάζει. οἱ ἐλεγχόμενοι θὰ τὸν κλέψουν. ἀλλὰ δὲν πειράζει· δειγματολόγιο εἶναι, θυσία ἀπαραίτητη. νὰ εἶναι ὅμως τὰ πιὸ βλακώδη ἢ κακοήθη λάθη, γιὰ νὰ δοθῇ ἀμέσως ὁ δείκτης τῆς ἀγραμματοσύνης καὶ τῆς κακοηθείας τῶν γενιτσάρων.
     3. Νὰ ἐπαναλαμβάνῃ τὸ ἴδιο ἀνὰ 5 - 10 χρόνια· μὲ ἠρεμία φλέγμα εἰρωνεία συντομία καὶ σαφήνεια. καὶ κάθε φορὰ νὰ παρακολουθῇ τί γίνονται τὰ χωρία ποὺ ἤλεγξε στὴν ὑπὸ ἔλεγχο μετάφρασι. κι ὅταν οἱ προτεστάντες καὶ οἱ μισθοφόροι τους τὰ διορθώσουν, νὰ τὸ διατυμπανίζῃ καὶ διασαλπίζῃ ἀμέσως, καταγγέλλοντας αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς κακοήθους κλοπῆς τόσο στὸ κοινὸ ὅσο καὶ στὰ δικαστήρια.
    4. Μετὰ μερικὲς ἐπαναλήψεις αὐτῆς τῆς διαδικασίας δημοσιεύει συνοπτικὴ ἐργασία, λέει πῶς οἱ προτεστάντες καὶ οἱ πληρωμένοι «ὀρθόδοξοι» ὑπηρέτες των τηροῦσαν σιγὴ καὶ ταυτόχρονα ἔκλεβαν, καὶ δείχνει πόσες φορὲς καὶ σὲ πόσες ἀνατυπώσεις των ἔκλεψαν σιωπηρῶς τὸν κόπο του, φάνηκαν καλοί, κι ἔδειξαν ἔμμεσα αὐτὸν γιὰ ψεύτη καὶ κλέφτη. καὶ δείχνει τὴν κλοπή τους, τὴ σιωπηρὴ καὶ ἔμμεση ἀλλὰ σαφῆ ὁμολογία τῆς ἀγραμματοσύνης των, καὶ τὴν κακοήθειά τους.
     5. Ἀφήνει 5 - 10 τέτοιους ἐλέγχους μὲ 5 - 10 χωρία στὸν καθένα σὲ ἕνα ἱκανὸ καὶ ἔμπιστο πρόσωπο, μὲ ἐντολὴ μετὰ τὸ θάνατο ὅλων νὰ δημοσιεύῃ ἀπὸ ἕναν ἔλεγχο ἀνὰ 5 - 10 χρόνια.
    6. Ἀφήνει σὲ παρόμοιο πρόσωπο καὶ κατάλογο ὅλων τῶν λαθῶν τῆς σχετικῆς μεταφράσεως, γιὰ νὰ σφυροκοπῆται αὐτὴ κάθε λίγα χρόνια, μὲ τὴν ὑπόδειξι κάθε φορὰ νὰ «γίνεται καὶ ταμεῖο» καὶ νὰ δημοσιεύεται αὐτό, γιὰ νὰ ἐμφαίνῃ πῶς καὶ πόσες φορὲς στὸ παρελθὸν οἱ προτεστάντες καὶ οἱ μισθοφόροι τους διωρθώθηκαν σιωπηρῶς ἀπὸ τοὺς ἐλέγχους. καὶ μιὰ φορὰ ὁ κάθε τέτοιος καλὸς ἐπιστήμων νὰ ἐκδίδῃ σὲ τόμο τὸ σύνολο τῶν τέτοιων ἐλέγχων του καὶ διορθώσεών τους. γιὰ νὰ φαίνεται συνεχῶς καὶ σ᾿ ὅλες τὶς γενιὲς ἡ ἀγραμματοσύνη καὶ ἡ γυφτιὰ καὶ ἡ λοιπὴ κακοήθεια τῶν αἱρετικῶν ἰδιοκτητῶν τῆς μεταφράσεως καὶ τῶν γενιτσάρων τους.
    7. Ἐλέγχει καὶ τ᾿ ἄλλα «συγγράμματα» τῶν μεταφραστῶν τῆς ὑπὸ ἔλεγχον μεταφράσεως, γιὰ νὰ δείχνῃ συνεχῶς πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πόσο ἀγράμματοι καὶ γελοῖοι εἶναι οἱ «μεταφρασταὶ» ποὺ ὑπηρέτησαν τὸ πονηρὸ ἔργο τῶν αἱρετικῶν.
     8. Τὰ ἐλεγχόμενα νὰ μὴν εἶναι δογματικά, ἀλλὰ νὰ εἶναι λάθη ἀγραμματοσύνης καὶ κακοηθείας μόνο.
    9. Νὰ γίνῃ κάποτε σωστὴ μετάφρασι τῆς Βίβλου. κι ἐκείνη τὴ μετάφρασι νὰ τὴν περιβάλλουν καὶ συνοδεύουν ἐργασίες, ποὺ θὰ δείχνουν τὶς διαφορὲς τῶν ἄλλων μεταφράσεων τόσο κατὰ τὸν καιρὸ τῆς ἐμφανίσεως τῆς σωστῆς αὐτῆς μεταφράσεως ὅσο καὶ κατὰ τοὺς καιροὺς τῶν ἀνατυπώσεων - διορθώσεων - κλοπιμαίων συμμορφώσεων τῶν ἄλλων μεταφράσεων. νὰ ὑπάρχῃ δηλαδὴ συνεχὴς ἐπαγρύπνησι ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ σιωπηρῶν κινήσεων τῶν προτεσταντῶν καὶ τῶν «ὀρθοδόξων» μισθοφόρων τους. σᾶς βεβαιώνω ὅτι ἡ ἐπαγρύπνησι αὐτὴ δὲν θὰ χρειασθῇ νὰ παραταθῇ πάνω ἀπὸ 50 χρόνια. διότι στὸ μεταξὺ ἡ ὀρθὴ μετάφρασι θὰ ἔχῃ ἐπικρατήσει, καὶ κάθε κλέφτη κι ἀπατεῶνα θὰ τὸν παρακολουθοῦν πλέον πολλοί.
     Καὶ νὰ ξέρετε ὅλοι τοῦτο· οἱ τέτοιοι μισιονάριοι καὶ «ἱεραπόστολοι», προτεστάντες καὶ παπικοί, οἱ ὁποῖοι οὐδέποτε πιστεύουν στὸν Κύριο καὶ οὐδέποτε εἶναι Χριστιανοί, εἶναι πάντοτε προπομποὶ καὶ πρόσκοποι καὶ προκατάσκοποι τῆς χώρας των εἰς βάρος τῆς χώρας ὅπου δροῦν καὶ γιὰ τὴν ὁποία «ἐνδιαφέρονται». σχεδὸν ὅλοι σας ξέρετε τὸ μεγάλο ἐξερευνητὴ καὶ γεωγράφο τῆς Ἀφρικῆς Δαυΐδ Λίβινγκστον, τοῦ ὁποίου τὸ ἄγαλμα στὴν Ἀφρικὴ δεσπόζει. λίγοι ὅμως ξέρουν ὅτι ὡς ἱεραπόστολος τοῦ ἀγγλικοῦ προτεσταντισμοῦ στάλθηκε στὴν Ἀφρική, ἐπειδὴ σεξουαλικὰ σχόλασε πολὺ νωρίς, ὅπως συνήθως αὐτοὶ οἱ κρύοι Βόρειοι, καὶ ἤθελε ὁπωσδήποτε νὰ βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὴ γυναῖκα του, γιὰ νὰ τῆς γράφῃ τρυφερὰ γράμματα ἀπὸ τὴν ἀσφάλεια τῆς μεγάλης ἀποστάσεως, καὶ γρήγορα λόγῳ τῆς ἀπιστίας του βέβαια ἀπὸ ἱεραπόστολος μετεξελίχτηκε σὲ γεωγράφο ἐξερευνητὴ καὶ φυσιοδίφη, ἀλλ᾿ ὡς πρὸς τὸ «πατριωτικό του καθῆκον» παρέμεινε πιστὸς μέχρι θανάτου στὴν οὐσιαστικὴ ἀποστολή του ὡς προπομποῦ τοῦ ἀγγλικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ καὶ τῆς βρετανικῆς ἀποικιοκρατίας σ᾿ ὁλόκληρη σχεδὸν τὴν Ἀφρική. ἂν ἤξεραν οἱ νέγροι τί ὀφείλεται σ᾿ αὐτόν, θὰ ἔκαναν τὸ ἄγαλμά του ἀσβέστη γι᾿ ἀπολύμανσι βόθρων. τὸ βρετανικὸ φόρεϊν ὄφφις ξέρει πάντα ν᾿ ἀξιοποιῇ γιὰ τοὺς σκοπούς του τέτοιους ἀτροφικοὺς καὶ ἀφλογίστους, ἢ ἀκόμη καὶ κιναίδους σὰν τὸ Λόρδο Βύρωνα ἢ τὸ Λῶρενς τῆς Ἀραβίας. εἰδικὰ οἱ Ἄγγλοι εἶναι τὸ ἀθεράπευτα ἰμπεριαλιστικὸ ἔθνος, ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα, μετὰ τὴν ἵδρυσι τῆς Ευρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, τῆς ὁποίας «εἶναι μέλη», ἐξακολουθοῦν νὰ κατέχουν ὡς ἀμετανόητοι ἀποικιοκράτες κατακτηταὶ ἐδάφη τριῶν μελῶν τῆς Ἑνώσεως, ἐδάφη τῆς Κύπρου, τῆς Ἱσπανίας, καὶ τῆς Ἰρλανδίας. καὶ τέτοιοι «ἱεραπόστολοι» τοὺς εἶναι χρήσιμοι. ἔτσι ἐνεργοῦν ὅλοι οἱ προτεστάντες καὶ παπικοί, ποὺ ἐνδιαφέρονται νὰ δώσουν σ᾿ ὁποιονδήποτε ὀρθόδοξο λαὸ τὴ μετάφρασι τῆς Βίβλου στὴ γλῶσσα του, χρησιμοποιώντας πληρωμένους ἐντοπίους γενιτσάρους.
 
 
Πρώτη φορὰ δημοσιεύτηκε τὸ 2008 στὸν τόμο
 “Ἐπικίνδυνες μεταφράσεις τῆς Βίβλου”.
 
Μελέτες 8 (2010)