Βόσκει στὴν ἀνθρώπινη μικρόνοια καὶ ἡ θεωρία ὅτι ἡ γῆ μπορεῖ ν̉ ἀντέξῃ ἕναν ὡρισμένο μόνο πληθυσμὸ ἀνθρώπων, ἐπειδὴ τάχα σύμφωνα μὲ ὑπολογισμοὺς διασήμων βλακῶν τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνος ἡ μὲν παραγωγὴ τῶν ἀγαθῶν τῆς γῆς αὐξάνεται μὲ ἀριθμητικὴ πρόοδο (4 8 12 16 20 κλπ.), ὁ δὲ πληθυσμὸς τῆς ἀνθρωπότητος μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο (4 16 64 258 1024 κλπ.). ἂν ἀλήθευε αὐτό, ἡ ἀνθρωπότης ἤδη ἀπὸ τὰ προϊστορικὰ χρόνια δὲν θὰ εἶχε στὴ γῆ ἔδαφος οὔτε νὰ πατήσῃ μὲ πυκνότητα ἐπιβατῶν ἑλληνικοῦ ἀστικοῦ λεωφορείου. καὶ πέρ̉ ἀπ̉ αὐτὸ ἡ βλακεία τους ὑπονοεῖ ὅτι ἡ μὲν παραγωγὴ τῶν τροφίμων ἔχει ὅριο καὶ τέλος, ὁ δὲ πληθυσμὸς τῶν ἀνθρώπων τέλος δὲν ἔχει κανένα, ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡμέρα ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ πεθάνουν ὁμαδικά, ἐπειδὴ δὲν θὰ ὑπάρχῃ στὴ γῆ τροφή, κι ὅτι ἡ γῆ δὲν ἐπαρκεῖ νὰ θρέψῃ τὴν ἀνθρωπότητα ἐπ̉ ἀόριστον, ἂν ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος δὲν ἐφαρμόσῃ ἔλεγχο τῶν γεννήσεών του. ὅλες οἱ φιλοσοφικὲς αὐτὲς παρλαπίπες καὶ βλακεῖες ἐπινοήθηκαν, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ ὁ ἄνθρωπος τὴ φίλαυτη ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας του.
Ὡς ἱστορικὸς ἐπιστήμων κι ἐρευνητής, οὐδαμῶς δὲ φιλόσοφος καὶ φαντασιοκόπος, ἐγὼ παρατηρῶ ὅτι σήμερα ἡ ἀνθρωπότης ἔχει τὸ μέγιστο στοὺς αἰῶνες πληθυσμὸ καὶ τὴ μέγιστη στὴν ἱστορία της ἀφθονία ἀγαθῶν. τόσα ἀγαθὰ δὲν εἶχε ποτέ˙ ἐννοῶ τὴν κατὰ κεφαλὴν ἀναλογία˙ κι ὅτι τ̉ ἀγαθὰ στὴν ἀφθονία τους, ἀντὶ νὰ τῆς γίνουν τὸ ἀπαραίτητο κινητήριο καύσιμο γιὰ τὴ δραστηριότητά της καὶ τὴν προκοπή της, τῆς ἔχουν γίνει ναρκωτικὰ ἐθισμοῦ καὶ ἐξαρτήσεως ποὺ ὁδηγοῦν στὸν ἐκφυλισμὸ καὶ στὸ μαρασμό. συνεπικουρούμενα δὲ αὐτὰ κι ἀπὸ τὴν ἀνισόρροπη καὶ ψυχανώμαλη ἀπληστία καὶ ἀδικία τὴν ὁδηγοῦν σὲ ὄργιο αὐτοκαταστροφῆς. βλέπω ὅτι ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ὑπερβολικῆς ἀφθονίας ἀγαθῶν καὶ τῆς ἀνέσεως μᾶς διαδέχεται μιὰ γενεὰ τόσο ἐθισμένη στὴν ἐλάσσονα προσπάθεια καὶ στὴ συβαριτικὴ ἀδράνεια, τόσο ἀνίκανη ἄπραγη καὶ φυγόπονη (τεμπέλικη), ποὺ γρήγορα θὰ φτάσῃ καιρὸς κατὰ τὸν ὁποῖο οἱ ἄνθρωποι τὶς ἕτοιμες ἐφευρέσεις τοῦ παρελθόντος δὲν θὰ μποροῦν νὰ τὶς ἐφαρμόσουν καὶ νὰ τὶς χειριστοῦν. δὲν θὰ μποροῦν νὰ κάνουν μιὰ ἐγχείρησι σκωληκοειδοῦς, δὲν θὰ μποροῦν νὰ προστατεύσουν τὰ σιτηρά τους ἀπὸ φυσικὰ ζιζάνια ἢ παράσιτα. καὶ δὲν θὰ ἔχουν νὰ φᾶν καὶ νὰ ντυθοῦν. θὰ εἶναι μιὰ ἀνθρωπότης μεθυσμένη καὶ μαστουρωμένη, ἀνίκανη νὰ περπατήσῃ. ἤδη πρὸ πολλοῦ μεγάλα καὶ ἰσχυρὰ καὶ πλούσια κράτη συνεχίζουν σήμερα τὶς ἐφαρμογές των μὲ ἐγκεφάλους εἰσαγομένους ἢ περισυλλεγομένους σὰ θηράματα ἀπὸ χῶρες ὑπανάπτυκτες καὶ φτωχές, ἐπειδὴ οἱ ἐντόπιοι εὐδαιμονιστικοὶ καὶ μαστουρωμένοι ἀπὸ τ̉ ἀγαθὰ ἐγκέφαλοι δὲν μποροῦν νὰ κάνουν τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ χλαπακιάζουν πρὸ τῶν 12 ἐτῶν γκοφρέττες καὶ μετὰ τὰ 12 ναρκωτικά. δὲν μποροῦν οὔτε ν̉ ἀνεβοῦν σεξουαλικὰ τὶς γυναῖκες τους ἐπαρκῶς, διότι εἶναι ἢ ἄστυτοι κι ἀνίκανοι ἢ κίναιδοι καὶ λεσβίες. κι αὐτὸ βέβαια εἶναι μιὰ κατιοῦσα γεωμετρικὴ πρόοδος, ἡ ὁποία ὡς ἀντίστροφη μέτρησι ἔχει ὑποχρεωτικὴ λῆξι κατ̉ ἀρχὴν γιὰ τὶς εὐδαιμονιστικὲς χῶρες καὶ ἐν τέλει γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, καὶ μπορεῖ —ἔχει τὴ μέγιστη πιθανότητα— νὰ καταλήξῃ ἢ στὴν αὐτοκτονία τῆς ἀνθρωπότητος μέσα στὰ πολλὰ ἀγαθά της, ἢ στὸν πρόωρο γεροντικὸ μαρασμό της μέσα στὰ πολλὰ ἀγαθά της, ἢ στὸν ἀλληλοσπαραγμὸ μέσα στὰ πολλὰ ἀγαθά της. ἀφήνω ποὺ μιὰ καταστροφὴ σὰν τὸν τελευταῖο παγκόσμιο πόλεμο, ποὺ θὰ φέρῃ τὴν ἴδια πεῖνα, ἡ ἀνθρωπότης δὲν θὰ τὴν ἀντέξῃ, καὶ θὰ πεθάνουν τὰ 99 ἑκατοστά της. θεωρῶ ὡς πιθανώτερο ὅτι ἡ ἀνθρωπότης θὰ σαπίσῃ καὶ θὰ πεθάνῃ ἀπὸ ΄΄κατακλίσεις΄΄ ἢ θ̉ αὐτοκτονήσῃ μέσα στὰ πολλὰ ἀγαθά της. γιὰ ν̉ ἀποδείξῃ ὁ Κύριος καὶ πόσο χοντρὴ ἦταν ἡ βλακεία τῶν φιλοσόφων περὶ ἀριθμητικῆς καὶ γεωμετρικῆς αὐξήσεως τῶν ἀγαθῶν καὶ τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς, ἡ ὁποία ἔπεισε τὴν ἀνθρωπότητα νὰ πελεκάῃ τὴ φύτρα της, ἀρχίζοντας τὴν αὐτοκτονία της ἀπὸ τὸ σημεῖο αὐτό.
Καὶ κατὰ τὴν ἀρχαιότητα λεγόταν ἡ βλακεία αὐτὴ σὲ μιὰ ἄλλη παραλλαγή, γιὰ νὰ δικαιολογηθοῦν, ὄχι τότε ἡ ἀποφυγὴ τεκνογονίας, ἀλλ̉ οἱ πόλεμοι. σ̉ ἕνα ἀδέσποτο ἀρχαῖο σχόλιο στὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου (Α5) διασῴζεται ἕνα ἑφτάστιχο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ κύκλιο παραομηρικὸ ἔπος Κύπρια Ἔπη κάποιου θρυλουμένου ποιητοῦ Στασίνου, ποὺ μαζὶ μὲ τὴν εἰσαγωγὴ κι ἑρμηνεία τοῦ σχολιαστοῦ λέει ὅτι κάποτε τὸ ἀνθρώπινο γένος πληθύνθηκε τόσο πολὺ ποὺ ἡ γῆ δὲν μποροῦσε νὰ βαστάξῃ τὸ βάρος του. γι̉ αὐτὸ ἡ (προσωποποιημένη) Γῆ παρακάλεσε τὸ Δία νὰ τὴν ξαλαφρώσῃ ἀπὸ τὸ ἀβάσταχτο αὐτὸ βάρος. κι ὁ Ζεὺς προκάλεσε δυὸ μεγάλους πολέμους, τὸ Θηβαϊκὸ καὶ τὸν Τρωϊκό, γιὰ νὰ σκοτωθοῦν μεγάλα πλήθη ἀνθρώπων καὶ νὰ ξαλαφρώσῃ ἔτσι ἡ Γῆ. ἡ βλακεία αὐτὴ ἐλέχθη τὸ βραδύτερο τὸν F’ π.Χ. αἰῶνα (τότε γράφτηκαν τὰ Κύπρια Ἔπη = Ἔπη τῆς Κύπριδος, τῆς Ἀφροδίτης), ὅταν οἱ Ἕλληνες ὅλοι ἦταν 200.000, οἱ Εὐρωπαῖοι ὅλοι 4.000.000, καὶ ἡ ἀνθρωπότης ὅλη ὄχι παραπάνω ἀπὸ 20.000.000! παραθέτω τὸ ἀρχαῖο σχόλιο μὲ τὸ ἀπόσπασμα τῶν Κυπρίων Ἐπῶν (ἀπόσπ. 1, ἀπὸ τὰ Σχόλια εἰς Ἰλιάδα, Α5 Διὸς βουλὴ) μαζὶ μὲ τὴ μετάφρασί μου.
Φασὶ τὴν Γῆν βαρουμένην ὑπ̉ ἀνθρώπων πολυπληθίας, μηδεμιᾶς ἀνθρώπων οὔσης εὐσεβείας, αἰτῆσαι τὸν Δία κουφισθῆναι τοῦ ἄχθους˙ τὸν δὲ Δία πρῶτον μὲν εὐθὺς ποιῆσαι Θηβαϊκὸν πόλεμον, δι̉ οὗ πολλοὺς πάνυ ἀπώλεσεν˙ ὕστερον δὲ πάλιν συμβούλῳ τῷ Μώμῳ χρησάμενος, ἣν ‹Διὸς βουλὴν› Ὅμηρός φησιν, ἐπειδὴ οἷός τε ἦν κεραυνοῖς ἢ κατακλυσμοῖς πάντας διαφθείρειν, ὅπερ Μώμου κωλύσαντος, ὑποθεμένου δὲ αὐτῷ τὴν Θέτιδος θνητογαμίαν καὶ θυγατρὸς καλῆς γένναν, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων πόλεμος Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις ἐγένετο, ἀφ̉ οὗ χρόνου συνέβη κουφισθῆναι τὴν Γῆν, πολλῶν ἀναιρεθέντων. ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Στασίνῳ τῷ τὰ Κύπρια πεποιηκότι, εἰπόντι οὕτως˙
Ἦν ὅτε μυρία φῦλα κατὰ Χθόνα πλαζόμεν̉ ἀνδρῶν
……………………………… βαθυστέρνου πλάτος Αἴης.
Ζεὺς δὲ ἰδὼν ἐλέησε καὶ ἐν πυκιναῖς πραπίδεσσι
σύνθετο κουφίσαι ἀνθρώπων παμβώτορα Γαῖαν,
ῥιπίσας πολέμου μεγάλην ἔριν Ἰλιακοῖο,
ὄφρα κενώσειεν θανάτου βάρος˙ οἱ δ̉ ἐνὶ Τροίῃ
ἥρωες κτείνοντο˙ Διὸς δ̉ ἐτελείετο βουλή.
μεταφράζω˙
Λένε ὅτι κάποτε ἡ Γῆ δὲν μποροῦσε νὰ βαστάξῃ τὸ βάρος τοῦ μεγάλου πληθυσμοῦ τῶν ἀνθρώπων, ἐνῷ συνάμα στοὺς ἀνθρώπους δὲν ὑπῆρχε πιὰ καμμιὰ εὐσέβεια. καὶ τότε ἡ Γῆ παρακάλεσε τὸ Δία νὰ τὴν ἐλαφρώσῃ ἀπὸ τὸ βάρος της. γι̉ αὐτὸ κι ὁ Ζεὺς πρῶτον μὲν ἔκανε ἀμέσως τὸ Θηβαϊκὸ πόλεμο, μὲ τὸν ὁποῖο σκότωσε πάρα πολλούς, ἔπειτα δὲ συμβουλεύτηκε τὸν Μῶμο, ποὺ ὁ Ὅμηρος τὸν λέει ‹Διὸς βουλήν›˙ ἐπειδὴ μποροῦσε μόνος ὁ Ζεὺς νὰ σκοτώνῃ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μὲ κεραυνοὺς καὶ κατακλυσμούς, κι ὁ Μῶμος τοῦ εἶπε νὰ μὴν τὸ κάνῃ αὐτό, ἀλλὰ τοῦ ὑπέδειξε τὸ σχέδιο μὲ τὸ νὰ δώσῃ τὴν Θέτιν γιὰ γάμο σὲ θνητὸ κι ὁ ἴδιος (ὁ Ζεὺς) νὰ γεννήσῃ θυγατέρα ὄμορφη (τὴν Ἐλένη). ἀπ̉ αὐτὰ τὰ δυὸ ἔγινε πόλεμος μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, καὶ τότε συνέβη νὰ ἐλαφρώσῃ γιὰ τὰ καλὰ ἡ Γῆ, ἐπειδὴ τότε σκοτώθηκαν πάρα πολλοί. τὴν ἱστορία αὐτὴ τὴ λέει ὁ ποιητὴς Στασῖνος ποὺ ἔγραψε τὰ Κύπρια Ἔπη, καὶ εἶπε τὰ ἑξῆς.
΄΄Κάποτε πάνω στὴ Γῆ ἁπλώθηκαν ἄπειρα ἔθνη ἀνθρώπων,
<πάνω σ̉ ὅλη τὴν ἐπιφάνεια> τῆς Γῆς μὲ τὰ στήθη τὰ πλατιά.
κι ὅταν τὴν εἶδε ὁ Ζεύς, τὴ λυπήθηκε, καὶ στὸ βαθυστόχαστο νοῦ του
συνέλαβε τὸ σχέδιο νὰ ξαλαφρώσῃ τὴ Γῆ ποὺ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τρέφει.
γι̉ αὐτὸ ἀναρρίπισε σὰ φωτιὰ τὸ μέγα σκοτωμὸ τοῦ τρωϊκοῦ πολέμου,
γιὰ νὰ ἐλαφρώσῃ τὸ θανάσιμο βάρος˙ τότε σκοτώνονταν
οἱ ἥρωες τῆς Τροίας κι ἐκτελοῦνταν τοῦ Διὸς τὸ σχέδιο.
Οἱ ἀρχαῖοι ἀπέφευγαν μερικὲς φορὲς τὴν τεκνογονία ἢ τεκνοτροφία, ἀλλ̉ ὄχι ποτὲ γιὰ ἔλεγχο γεννήσεων˙ οἱ λόγοι τους ἦταν ἄλλοι˙ ἀπόκρυψι πορνικοῦ ἐπαγγέλματος, εἰδικῶς ἀνεπιθύμητο τέκνο, κλπ.. γινόταν δὲ ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας μὲ τὴν κακοήθεια τοῦ Αὐνάν (Γε 38, 9), μὲ τὴν παρὰ φύσιν χρῆσι τῆς γυναικός (Ῥω 1, 26), μὲ τὰ φάρμακα τῶν ἐκτρώσεων τὰ λεγόμενα ἀμβλωθρίδια ἢ ἐμβρυοκτόνα δηλητήρια (Κανὼν 8 Βασιλείου), μὲ πέταμα τῶν νεογνῶν (ἔκθεσις, κωμῳδίες Μενάνδρου, Πλαύτου, Τερεντίου), καὶ μὲ θυσίες νηπίων στὸν κίναιδο κι ὀργιαστικὸ θεὸ Μολόχ (βιβλία Βασιλειῶν, Προφῆτες). τὸ ΄΄ἀραίωμα΄΄ τῆς ἀνθρωπότητος, ΄΄γιὰ νὰ ξαλαφρώσῃ ἡ γῆ΄΄, γινόταν μὲ τοὺς πολέμους. μὲ τὴ συστηματικὴ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας γίνεται μόνο σήμερα. (στὴν πραγματικότητα βέβαια ὁ λεγόμενος ΄΄ἔλεγχος τῶν γεννήσεων΄΄, ποὺ εἶναι εἶδος ἀνθρωποφαγίας - τεκνοφαγίας, γίνεται γιὰ τὴν πιὸ ἄνετη καὶ σπάταλη καὶ ἀλαζονικὴ ζωὴ τῶν ἐπιζώντων δολοφόνων - παιδοκτόνων καὶ κυρίως γιὰ τὴν τεμπελιὰ καὶ τὴν εὔσχημη ἀλητεία τῆς γυναικός).
Βέβαια τὸ ἔγκλημα τῆς ἀποφυγῆς τῆς τεκνογονίας, ποὺ λέγεται μὲ τὸν ἁπαλὸ ὅρο ΄΄ἔλεγχος γεννήσεων΄΄ (ἡ βρόμικη σημερινὴ κοινωνία χρησιμοποιεῖ ὡς ἄλλοθι τοὺς ἠπίους ἁπαλοὺς εὐφημιστικοὺς καὶ ξύλινους χαρακτηρισμοὺς γενικῶς, γιὰ νὰ κρύψῃ τὴν ἀσχήμια της καὶ τὴν ἀκαθαρσία της, ὅπως ΄΄ὁμοφυλόφιλοι΄΄ ἢ ΄΄χαρούμενα παιδιὰ΄΄ (γκέϊ) γιὰ τοὺς κιναίδους, ΄΄φεμινίστριες΄΄ γιὰ τὶς λεσβίες, ΄΄κορίτσια΄΄ γιὰ τὶς πόρνες, κλπ.), τὸ ἔγκλημα αὐτὸ τὸ εἰδεχθὲς καὶ σιχαμερό, ποὺ διαπράσσεται πάντοτε ἀπὸ μιὰ ἀδιόρθωτα διεστραμμένη κι ἀκάθαρτη κοινωνία, ἡ ὁποία πρὸ πολλοῦ ἔπαυσε νὰ εἶναι χριστιανική, παραχωρεῖται ἀπὸ τὸ θεὸ ἀκριβῶς γιὰ τὴν ἐξόντωσι τῆς τέτοιας κοινωνίας. γιὰ νὰ μὴ λερώνουν τὰ χέρια τους οἱ θεοσεβεῖς ἐξοντώνοντας τοὺς ἀσεβεῖς, ὁ θεὸς ἀφήνει τοὺς ἀσεβεῖς νὰ ἐξοντώνουν τὴ φύτρα τους οἱ ἴδιοι. ἔτσι τὰ μὲν ἀθῷα θύματα τὰ παίρνει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὁ θεὸς κοντά του στὴ χαρὰ τῶν οὐρανῶν, οἱ δὲ φονιᾶδες των λερώνουν πιὸ πολὺ τὰ ἤδη λερωμένα χέρια τους. ἄλλο τέτοιο ΄΄ἀραίωμα΄΄ μὲ ἐξόντωσι τῶν ἴδιων τῶν ἐνόχων γίνεται μὲ τὴ στειρότητα τοῦ κιναιδαριοῦ ποὺ βρίσκεται σὲ ἔξαρσι, ἄλλο μὲ τὰ λεγόμενα ἀφροδίσια νοσήματα καὶ ἰδίως μὲ τὸ νεοφανὲς ἔητς. (στὴν πραγματικότητα δὲν ὑπάρχει κανένα ἀφροδίσιο νόσημα, διότι, ἂν ὑπῆρχε, πρῶτον θὰ πέθαιναν κυρίως οἱ παντρεμένοι, ποὺ συνουσιάζονται περισσότερο ἀπ̉ ὅλους, καὶ δεύτερον δὲν θὰ πέθαιναν ἀπ̉ αὐτὰ τὰ νοσήματα ἀθῷοι ἄνθρωποι, ἀκόμη καὶ παρθένοι. ἁπλῶς οἱ σεξουαλικὲς πράξεις καὶ πολὺ περισσότερο ἐκεῖνες μὲ πολλοὺς ἐραστὰς εὐνοοῦν τὴ μετάδοσι τῶν λεγομένων ἀφροδισίων νοσημάτων περισσότερο ἀπὸ ἄλλες μολυσματικὲς ἐπαφές. μ̉ αὐτὴ τὴν ἔννοια μποροῦν νὰ χαρακτηριστοῦν ὡς ἀφροδίσια νοσήματα καὶ ἡ γρίππη, ἡ χολέρα, ὁ τῦφος, καὶ ἡ φυματίωσι). ἄλλο ΄΄ἀραίωμα΄΄ μὲ ἐξόντωσι τῶν ἴδιων τῶν φονιάδων γίνεται μὲ τὶς αὐτοκτονίες, θέλω νὰ πῶ μὲ τὰ εὐεργετικὰ ναρκωτικά. καὶ νομίζω ὅτι τὸ πιὸ καλὸ καὶ δίκαιο ἀραιωτικὸ εἶναι τὰ ναρκωτικά. νομίζω ἐπίσης ὅτι καὶ τὸ ἀραίωμα τῆς ἀνθρωπότητος χρειάζεται, ὄχι βέβαια ΄΄γιὰ νὰ ξαλαφρώσῃ ἡ γῆ΄΄, ἀλλὰ γιὰ νὰ ξεβρομίσῃ κάπως. πολὺ σπουδαῖα αὐτὰ τὰ φυτά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα βγαίνουν τὰ ναρκωτικά.
Μελέτες 8 (2010)
